Column voor Reactionair.

Pim Fortuyn blijft rondspoken in mijn hoofd, en in dat van velen. Niet slechts vanwege de nog altijd actieve fanaccounts, de activiteiten van de Jonge Fortuynisten of de oude interviews die met regelmaat op mijn voor-jou-pagina verschijnen, maar vooral omdat de kwesties waarvoor hij waarschuwde óf nog niet zijn opgelost, óf nu in een nieuwe vorm terugkeren.

Gisteren was ik bij de indrukwekkende en waardige Dodenherdenking op begraafplaats Oostergaarde. Het was bijzonder om te zien hoe jong en oud, na 80 jaar vrijheid, samenkwamen om te herdenken.

Voor de Universiteit Utrecht hebben wij — samen met Eva van Jaarsveld, Thomas Klok en Anisa Suherli — een adviespaper geschreven over digitale weerbaarheid binnen de instelling namens een zelf verzonnen cybersecurity-bedrijf. Dit deden wij in het kader van het vak Besturen en Organiseren van Publieke Vraagstukken: Analyseren & Adviseren. Vanuit een bestuurskundige en organisatorische invalshoek hebben wij het vraagstuk benaderd. Aan de hand van interviews zijn wij uiteindelijk tot drie aanbevelingen gekomen. 

Voor het vak Besturen en Organiseren van Publieke Vraagstukken: Analyseren & Adviseren, onderdeel van mijn bachelor Bestuurs- en Organisatiewetenschap (B&O) in het derde leerjaar, heb ik een paper geschreven waarin ik de huidige aanpak van bedreiging en intimidatie van lokale politici (raadsleden) analyseer vanuit een B&O-perspectief. In deze analyse breng ik de knelpunten binnen de aanpak aan het licht en reflecteer ik op de beperkingen van de B&O-benadering bij dit vraagstuk.

Hierbij een VN-resolutie die ik heb opgesteld voor mijn studieprogramma Diplomacy aan de Change the World Academy van Associazione Diplomatici. Binnen een tijdsbestek van 12 uur hebben we als coalitie gewerkt aan deze resolutie, waarbij we voldoende steun van andere landen moesten verkrijgen tijdens de simulatie. Mijn belangrijkste bijdrage lag in het bevorderen van kennisuitwisseling tussen overheden en academische instellingen van zowel ontwikkelde als minder ontwikkelde landen.

Voor het studieprogramma Diplomacy Academy United Nations heb ik samen met mijn studiegenoot Britta Kreuzberger uit Oostenrijk een position paper geschreven voor de Commissie HRC van de Verenigde Naties, namens Zuid-Afrika. In deze paper onderzoeken we hoe Zuid-Afrika zich positioneert binnen het vraagstuk van klimaatmigratie. Met onze analyse en aanbevelingen hebben we de opdracht met een ruim voldoende afgerond. 

“You never should have started it, you could have made a deal.” Aldus de man die beloofde het conflict in Oekraïne binnen één dag op te lossen. We bevinden ons inmiddels op dag 44. Zo eenvoudig blijkt het dus niet te zijn. En over wat voor deal hebben we het eigenlijk? Een akkoord waarin Oekraïne, na honderdduizenden doden en de vernietiging van zijn steden en economie, verplicht wordt om 50% van zijn natuurlijke rijkdommen af te staan. Mineralen, olie, gas, havens, infrastructuur, alles gaat in de uitverkoop, zonder enige tegenprestatie. Geen veiligheidsgaranties, geen wederopbouwfondsen, geen langetermijninvesteringen. Dit is geen onderhandeling, geen diplomatiek meesterwerk, het is chantage met een strik eromheen. Deze voorwaarden zijn niet alleen extremer dan wat agressors Duitsland en Japan na de Tweede Wereldoorlog werd opgelegd, ze zijn ronduit beschamend voor een land dat zich graag als centrale leider van de vrije wereld profileert. Dit is niet het conservatisme waar Trump voor zou moeten staan. Politiek hoort volgens mijn conservatisme behoedzaam te zijn en te anticiperen op historisch gegroeide realiteit. Altijd op basis van bewezen kennis en ervaring, en niet het egoïsme van een rijke zakenman.

Voor de Tweede Kamer-motie van het lid Eerdmans, die oproept tot een plan met concrete maatregelen per hogeronderwijsinstelling ter versterking van de academische vrijheid, hebben Estelle Geurts, Sven Hospers, Nawin Ramcharan en ik een adviserende opinie geschreven voor het wetenschappelijk nieuwsplatform ScienceGuide. 

Aan het begin van dit jaar kondigde Laurens Dassen aan dat zijn partij, Volt, afscheid zou nemen van het platform X. Zijn motivatie was helder: hij beschouwt X als een broedplaats voor desinformatie en ziet hoe Elon Musk het platform gebruikt als een geopolitiek machtsmiddel. Toch reiken de gevolgen van Dassen’s beslissing verder dan enkel dit debat. Ze versterken een ontwikkeling waar professor Mark Bovens recentelijk voor waarschuwde in zijn afscheidsrede: Opleiding als nieuwe verzuiling. 

Hierbij een analytisch essay over de rol van de Europese Unie in de strijd om het leiderschap in mondiale cybergovernance. Dit essay is gebaseerd op wetenschappelijke literatuur en geschreven in het kader van het vak The International Relations of Europe aan de Libera Università Internazionale degli Studi Sociali Guido Carli, onder begeleiding van Professor Christiansen. Het werk is uiteindelijk beoordeeld met een score van 29/30. 

Hierbij een academisch opiniestuk over de hervorming van het huidige migratiebeleid van de Europese Unie. Dit stuk is gebaseerd op wetenschappelijke artikelen die beschikbaar zijn gesteld in het kader van het vak EU Neighbourhood Policies and Migration aan de Libera Università Internazionale degli Studi Sociali Guido Carli.