"Politiek is de kunst om het gewenste met het mogelijke te verzoenen"


Welkom op mijn website!

Hier bespreek ik maatschappelijke vraagstukken en de politiek. Daarnaast kunt u mijn politieke activiteiten volgen. 




Zijn de “andersdenkenden” zelf verantwoordelijk voor een links progressieve toekomst?

Op 16 februari vond er een vergadering plaats van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO). Deze organisatie staat bekend om zijn uitwisseling van adviezen en analyses met het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, tot stand gekomen door de samenwerking tussen diverse studentenorganisaties en studentenraden. Bij binnenkomst leek de sfeer aangenaam, maar al snel ontstond er een sfeer van onbehagen, gekenmerkt door vragende blikken en diepe zuchten, toen vertegenwoordigers van twee conservatieve studentenpartijen het woord namen. Het was duidelijk dat er een overwicht was van links-progressief georiënteerde studenten, waarbij kritische geluiden niet altijd goed werden ontvangen. Tijdens het inventariseren van de pizzavoorkeuren, waarbij de helft veganistisch bleek te zijn, wist ik zeker dat een representatieve democratie op het hoger onderwijs ver te zoeken was, wat heeft geleid tot eenzijdige adviezen richting minister Dijkgraaf. Daarbij moest ik ook erkennen dat het niet de schuld van ISO is, maar onze eigen schuld.

Lees meer »

Lokaal faalt het meest in het Huis van Thorbecke

Lloyd-Leonard Opdam: Er wordt beweerd dat de spreidingswet aanzienlijke schade heeft toegebracht aan het huis van Thorbecke, doordat de autonomie van gemeenten nu aanzienlijk beperkter is. Hoewel dit onmiskenbaar waar is, zijn er nog meer problemen te constateren in de onderste laag van het huis. Volgens het onderzoek 'Naar vertrouwen in een betrouwbare overheid' (maart 2023) is een gebrek aan responsiviteit de oorzaak van ontevredenheid onder burgers over lokaal bestuur. Dit komt doordat steeds meer politici snakken naar een landelijke carrière en daarvoor keurig de partijdiscipline uit Den Haag volgen. Maar zijn de raadsleden en wethouders vergeten waarom ze daadwerkelijk in het stadhuis zitten? Is het niet evident dat de kloof tussen burger en politiek het gemakkelijkst te overbruggen is op lokaal niveau?  Wat enkel vereist is, is volksvertegenwoordiging. Een term dat een democratische gewoonte lijkt, maar in werkelijkheid een verloren kwaliteit van een politicus is geworden. ‘Politik als Beruf (roeping)’, lijkt een utopische gedachte te zijn geworden.

Lees meer »

Research proposal: What is the effect of election polls on political civic participation during elections in the Netherlands?

De verkiezingen zijn nog maar net achter de rug, de coalitievorming is nog in volle gang, maar er wordt nu alweer gekeken naar hoe de verkiezingen zijn verlopen. Niet heel gek natuurlijk, aangezien het ons meest typerende en belangrijkste democratische mechanisme (Zijn verkiezingen essentieel voor democratie?, 2020) is. Een cruciaal onderdeel van de verkiezingen waren de peilingen (“Stand.nl: ‘Peilingen hebben te veel invloed op deze verkiezingen’”, 2023). Dit zorgde in de eindsprint van de verkiezingen voor een tweestrijd tussen Timmermans van GroenLinks/PvdA en Geert Wilders van de PVV. Men vraagt zich af of dit goed is geweest voor de democratie in Nederland (“Stand.nl: ‘Peilingen hebben te veel invloed op deze verkiezingen’”, 2023). Het belangrijkste onderdeel van een democratie is een participerende samenleving (Engelen, 2004, p.27).

Lees meer »

Eerste succes van Wilders: de “fascist” die fascisten ontmaskert

De uitzending van Op1 vorige week woensdag trok mijn aandacht vanwege de aanwezigheid van opnieuw linkse, progressieve moslims die spraken over de zorgwekkende aard van Wilders en hun eigen gevoelens van angst. Het valt op dat het deel van de moslimgemeenschap, dat juist gestemd heeft op Wilders, buiten beschouwing blijft, waardoor een ander perspectief zelden aan bod komt. De selectieve uitsluiting is een terugkerend patroon op de televisie dat dagelijks zichtbaar is sinds de indrukwekkende democratische overwinning van de PVV. Het resulteerde erin dat al snel een ongekende vorm van demonisering plaatsvond, angsten werden gezaaid en afschuwelijke vergelijkingen werden gemaakt. “Racisten!”, “domme mensen!” en vooral “fascisten!” is wat geroepen wordt in de richting van mensen die zich echte zorgen maken over dit land. Voor de linkse zijde was de grip op de realiteit al verzwakt, maar die is nu werkelijk zoek. Ik vind het moeilijk te vatten, maar de paniek lijkt aanzienlijk te zijn. Zelfs docenten aan de Universiteit Utrecht spraken van een "zwarte dag", terwijl ik verkiezingen juist leerde te beschouwen als viering van de democratie. Keert de linkse grachtengordel elite zich nu daadwerkelijk af tegen de democratie? Het zal toch niet?!

Lees meer »

Van 100 naar 130 of toch 300 kilometer per uur, zie daar The High Speed Rail (HSR)

Is het mogelijk om kritisch te staan tegenover de Europese Unie en tegelijkertijd een sterke wens te koesteren voor een goed verbonden EU? Deze schijnbare paradox kan zeker worden overwonnen. Waar we op veel vlakken af moeten van de doorgeslagen regelgeving, wat ons brengt naar een federaal-socialistisch Europa. Lijkt, parallel aan het versterken van onze nationale soevereiniteit, het cultiveren van onderlinge verbondenheid ons te leiden naar de totstandkoming van een krachtige economische Europese Unie. Deze vrije Europese markt, gefaciliteerd door een goede infrastructuur zal ons leiden naar optimale welvaart en mondiale onafhankelijkheid. “Infrastructuur is de motor van de economie” aldus Europarlementariër Dorien Rookmaker. Precies de vrouw die in Brussel met haar eigen partij ‘Meer Directe Democratie’ heel Europa afreist om dit voor elkaar te krijgen met een Europees hogesnelheidstreinnetwerk.

Lees meer »

Hoe de Europese Unie het Ajax van de grote mogendheden dreigt te worden

Tegenwoordig zien we steeds vaker hoe paradoxaal moraal-links is. Het gedachtegoed van destijds Willem Drees en Joop den Uyl is een utopische ideologie geworden. Zo zien we bijvoorbeeld dat de linkse moraalridders radicaal strijden voor de rechten van de LHBTQIA+ gemeenschap, tegelijkertijd mensen willen verwelkomen wiens culturele waarden in scherp contrast staan met die gemeenschap en vervolgens niet snappen waarom de normalisering van deze mensen gestaag loopt. Deze innerlijke tegenstrijdigheid manifesteert zich eveneens bij de Palestina-demonstraties, waar de werkeloze linkse activisten met de regenboogvlag wapperen te midden van de Palestinasympathisanten en daarbij zich niet van bewust zijn dat zij zich begeven tussen mensen die een geloof volgen waarbij homo’s, lesbiennes en zeker transgenders gestenigd of opgehangen dienen te worden. Een dergelijk paradoxale situatie zien we nu ook in de richting van Europa, waar bepaalde (vaak linkse) partijen een doctrine omarmen die pleit voor een innige vereniging van lidstaten. Een overtuiging die juist contraproductief zal uitpakken. Precies de partijen met Europa-sceptische neigingen zullen, middels hun strijd voor meer nationale soevereiniteit, een sterkere Europese Unie realiseren.

Lees meer »