Het woord als wapen tegen de politieke islam

Gepubliceerd op 10 februari 2022 om 14:08

HET BEGIN  --  Afstanden bestaan nauwelijks meer. De mobiliteit is ongekend. We communiceren vierentwintig uur per dag met wie we willen, waar ook ter wereld, met de snelheid van het licht. We maakten een snelle globalisering mee, maar toen kwamen, geheel onverwacht, die vier vliegtuigen. Twee daarvan werden in het World Trade Centre geboord, het symbool van het Amerikaanse kapitalisme. Één crashte op het Pentagon, het symbool van de militaire macht. De vierde stortte ten slotte, na verzet van een aantal dappere passagiers, neer in Pennsylvania. De tijd stond even stil. Onze planeet veranderde in een onrustig dorp vol met tegenstellingen: tegenstellingen van religieuze, politieke, en sociale aard. Bovendien werd het een verschrikkelijk onveilig dorp, met name voor de welvarende westerling. (Uit het boek: de islamisering van onze cultuur). 

Pim Fortuyn

Pim Fortuyn, ook wel de ‘dappere zoon van ons vaderland’ genoemd, die ons in 1997 al voor het eerst  waarschuwde voor de oprukkende politieke islam (een politieke en militaire verschijning van de islam) bleek gelijk te hebben gehad. Helaas heeft hij ons onveilige dorp in 2001 noodgedwongen moeten verlaten. De waarschuwingen van Fortuyn zijn in de wind geslagen en daar hebben we twintig jaar later nog steeds last van. Zo werd vorig jaar oktober op klaarlichte dag een maatschappijleraar onthoofd in Parijs omdat hij tijdens een les over vrijheid van meningsuiting de Mohammed cartoon van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo had getoond. Ook werden eind maart in Niger honderdzevenendertig mensen vermoord door het oprukkende jihadleger. Het probleem waarover de heer Fortuyn in 1997 al schreef en hij veel kritiek op kreeg is dus nog steeds actueel en levensgevaarlijk. Hoe maken we van dit probleem (de politieke islam) een moderniteit met de dezelfde kernnormen en – waarden die wij hebben?

Politieke islam

De ‘politieke islam’ waarover het islamdebat gaat, is een Iraanse uitvinding en in de jaren zestig van de vorige eeuw tot ontwikkeling gebracht door imam Khomeini. Hij vond namelijk dat er een revolutie moest plaatsvinden. Deze revolutie houdt in dat de moslims opnieuw moslim moesten worden: de re-islamisering. Hij vond dat zij door toedoen van de moderniteit in het Westen de ware islam vergeten waren. Deze stroming verspreidt zich razendsnel op grote schaal en is uit op wereldheerschappij. En dat is voor de westerse moderniteit weinig bemoedigend, zeg maar gerust beangstigend. Deze totalitaire vijand is ook een vijand van de moslims zelf. Dat laatste klinkt wellicht vreemd, maar het klopt wel. Dit zijn namelijk de moslims die zich hebben gemengd met onze westerse cultuur en ernaar streven om de hervorming van hun geloof te voorkomen.

Koude oorlog

Het idee van Fortuyn was om ‘het woord’ als wapen in een koude oorlog tegen deze vijanden te gebruiken. Deze koude oorlog is een oorlog met argumenten. Het zal een ideologische strijd worden om de aanhangers van de politieke islam ervan te overtuigen de kernnormen en -waarden van de westerse moderniteit te omarmen. Een moderniteit die welvaart, ontwikkeling en vrijheid te bieden heeft, en een baken van licht is in een op zoveel plaatsen duistere wereld (citaat van Theo van Gogh). We moeten dus met elkaar praten over de politieke islam. Helaas is het islamdebat een riskante affaire. Als men dan een islamdebat wil voeren, nemen vaak de linkse democraten een agressieve en demoniserende houding aan. Communicatie is een vereiste in deze strijd. Dat zag ook Pim Fortuyn die het in 1997 in een debat met Van Dam (destijds PVDA Tweede Kamerlid) al meemaakte dat op televisie de misdadige gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog werden misbruikt om een inhoudelijk debat met rechtse democraten te verhinderen. “Het woord”, geen demonisering en geweld, dat is namelijk de harde grens die een democraat scheidt van een extremist.

Het proces

De realiteit is helaas dat deze totalitaire vijand in de vorm van de politieke islam geen koude oorlog wil. Zij willen het Westen islamiseren en de westerse moslims re-islamiseren en zijn bereid hier grote  hoeveelheden wapens, en dan niet in de vorm van woorden voor te gebruiken. Door hun gruweldaden in het Midden-Oosten vallen er veel slachtoffers en willen wij als westerlingen daar de boel gaan sussen. Velen jaren heeft ook Amerika politieagentje gespeeld in de zandbak. Echter heeft de grootmacht onlangs besloten hun handen af te trekken van het gebied en geen eigen bloed meer te verspillen. Onze moderniteit is een baken van licht waarvoor rivieren van bloed zijn gevloeid om het te vestigen (Theo van Gogh). Dat wil zeggen dat ook onze hoofdreligie (het christendom) in zijn lange geschiedenis menigmaal heeft aangezet tot moord en vervolgingen. Het worden van een welvarende moderniteit is een proces met vallen en opstaan, zo laat ook onze geschiedenis dat zien, maar volkeren en hun elite moeten dit zelf willen en ondergaan. Het opleggen van zo’n proces, wat wij jaren hebben gedaan in het Midden-Oosten, leidt tot het tegendeel en dat is nog begrijpelijk ook. Wij willen toch ook niet dat iets ons van buitenaf wordt opgelegd, zo min willen politieke islamitische volkeren dat ook. Wat mij betreft zou bovendien onze militaire aanwezigheid in de wereld wel een onsje minder mogen zijn. Dit vormde namelijk het voornaamste motief van Osama Bin Laden om zo bloedig op negen september toe te slaan in Amerika. Dit risico moeten we niet willen nemen in ons deel van de wereld.

Deens migratiebeleid

Eind vorige eeuw werd de laatste stap gezet tot de moderniteit waarin we nu leven. De kerk en staat stonden voor een scheiding. Dat wil zeggen dat je het christelijke geloof op je eigen manier beleefd en de regels van het christendom niet gelden als wetten of in de politiek. De politieke islam wil geen scheiding tussen moskee en staat. Zij willen een grote islamitische wereld waarin iedereen leeft volgens de regels van de Koran. Vanwege het geweld in het Midden-Oosten zijn er grote getallen vluchtelingen die richting het welvarende Westen komen. Nederlandse Socioloog Ruud Koopmans onderzocht dat er wereldwijd ruim vijftigmiljoen moslims zijn die bereid zijn geweld te gebruiken voor hun geloof. Dit is een enorm aantal, en dus is de kans groot dat er met de grote migratiegolven politieke moslims mee komen. Veel vooral de linkse kant van de samenleving heeft sympathie en begrip voor de vluchtelingen en verwelkomen ze, maar als wij aanvallen van binnenuit op onze cultuur willen voorkomen dan moeten we gaan werken met een strenger migratiebeleid. Als we zo doorgaan dan zal de ongecontroleerde massa-immigratie groter worden. Daarom kwam lijsttrekker van JA21 Joost Eerdmans met een alternatief migratiebeleid. Deze ontdekking deed meneer Eerdmans in Denemarken. De sociaaldemocraten daar hebben overleg gehad met landen als Tunesië, Egypte en Ethiopië om migranten naar die gastlanden te vliegen om zo de vluchtelingen gewoon in de regio op te vangen. Deze samenwerking kost Denemarken wel geld maar het land tackelt ook een aantal problemen. Ten eerste zal door een afnemende migratie de druk op de asielzoekerscentra ’s afnemen. Een resultaat daarvan is dat de mensensmokkel zal verminderen en er minder vluchtelingen zullen verdrinken op hun weg naar Europa. Een actueel onderwerp en een tweede argument voor het Deense migratiebeleid is de woningcrisis. Dit land is te klein. Bij een vernieuwd migratiebeleid word de druk op de woningcrisis ook minder. Alleen al bij het vervangen van het huidige asielprocedure systeem hier zullen veel problemen worden opgelost.

De westerse moderniteit beschermen

Onze westerse moderniteit is de moeite waard om het te beschermen tegen de islamitische stroming, die nog steeds volgens het principe “oog om oog, tand om tand”, werkt. Het lijkt de eeuw van het islamdebat te worden. Om aan de mondiale radicalisme en haat een eind te maken, gaan we gewapend met “het woord” de koude oorlog in. Verder moeten we onze militairen in het Midden-Oosten terughalen en herenigen met hun familie. Alleen zo kan de islam hetzelfde proces als wij aangaan, waarmee we kunnen gaan streven naar een mondiale moderniteit waarin iedereen leeft naar de dezelfde kernnormen en -waarden. “Het woord” en “het proces” zullen dus onze oplossingen zijn voor het probleem. Voor de directe veiligheid van Nederland zou het verder goed zijn om het migratiebeleid van Denemarken over te nemen.

In mijn essay lever ik kritiek op de politieke islam. De gevolgen van de politieke islamisering zijn dat haat en radicalisme de grootste vijanden van de mensheid zijn geworden. De kans om gedemoniseerd te worden is dus altijd aanwezig als je zoiets dergelijks schrijft. Toch hoop ik op een net debat waarin beide kanten het woord als wapen zullen gebruiken. Het woord zal dan een respectvol en buitengewoon effectief wapen zijn tegen het radicalisme. Ook Fortuyn hoopte hierop, maar hij werd afgeschilderd als een racist. Deze man was net zoals ik tegen racisme en elke andere vorm van discriminatie. Ik snap het begrip voor de minderheid in het Westen, maar dan moet ik toch aan een citaat van Pim denken: “Begrip is een beschaafd en zoet wapen, maar in zijn uitwerking dikwijls buitengewoon hard.”

Afbeelding: Een Amerikaanse officier in gesprek met een lid van de Afghaanse Nationale Politie. Beiden strijden tegen de taliban (politieke islamitische groepering). BEELD AFP.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.