Het wordt die 6de mei van 2002 niet warmer dan 16 graden. Het is zonnig, windstil. Nederland telt 's ochtends 16.135.137 zielen. En aan het eind van de dag ten minste één prominente minder. Pim Fortuyn vindt die dag de dood.

Sinds deze dag is Nederland een geweldige politicus met een plan voor ons land verloren. Nooit eerder erkennen vriend en vijand een politicus in zo'n korte tijd van zo veel liefde en afkeer. En des te harder was daarom de mokerslag toen Volkert van der Graaf met drie schoten zijn leven beëindigde.

Maar Pims nalatenschap is er nog wel. Pim Fortuyn legde zijn vinger op de zere plek. Hij signaleerde een kloof tussen burger en politiek. Destijds wilde men de problemen niet zien, nu wil men ze niet aanpakken. De burger is nog steeds hevig gefrustreerd en het wantrouwen in de overheid is nog nooit zo zorgelijk geweest.

Het gedachtegoed van deze volksheld heeft in Nederland de benaming Fortuynisme gekregen. Het Fortuynisme was jarenlang enorm populair. Er kwamen steeds meer Fortuynisten en zelfs in het buitenland werd het een bekend begrip. Spaanse kranten schrijven over el Fortuynismo, Franse over le Fortuynisme en Engelsen over Fortuynism. Helaas heb ik moeten constateren dat het Fortuynisme minder word. De jongere generatie weet weinig tot niets over de heer Fortuyn. Het Fortuynisme is enorm belangrijk, vandaag ga ik u vertellen waarom.

Links gevaar

“De kogel kwam van links, niet van rechts.”

Politiek bestaat uit twee woorden: Poli, dat Grieks is voor velen, en tics, dat bloedzuigende insecten zijn”. Fortuyn had veel last van die bloedzuigende insecten. Hij werd namelijk enorm gedemoniseerd door politici, wat aanzette tot haat. De PVDA toentertijd onder leiding van Melkert was hier het meest schuldig aan. Ondanks de vernedering van Melkert door Pim Fortuyn (lijsttrekkersdebat 2002-03-06) en de wandaden van die partij destijds, hebben zij kunnen blijven bestaan en werden zij zelfs in 2012 bijna de grootste partij van ons land! Men vergeet blijkbaar snel. Terwijl in 2002 aan de ene kant het aantal fans groeide, noemde Gerrit Zalm Fortuyn aan de andere kant een ‘gevaarlijke man’ op televisie. Dat was precies de opmerking die Volkert van der Graaf het laatste zetje gaf om op 6 mei 2002 de man te vermoorden die miljoenen mensen in de huiskamers weer een stem had gegeven. Die in al zijn flamboyante optredens Nederlanders weer hoop en vertrouwen gaf.

Links blijft groot in ons land. Zo hebben we als volk er weer voor gekozen om D66, Groenlinks en de linkse VVD te laten regeren. Pim heeft door zijn duidelijkheid, openheid en polarisatie, mensen wakker gemaakt en geïnspireerd. Helaas is dit niet genoeg geweest om als land een andere richting in te slaan.

Bevindingen van Fortuyn

Socioloog Fortuyn trok het politieke vloerkleed weg en vond daar problemen die de overheid daar had verstopt. Problemen met de islam, problemen met de multiculturele samenleving en de gevaren van de naïeve open-grenzenpolitiek.

Tijdens het publiceren van zijn bevindingen kreeg hij een vijand. Deze vijand noemen we extreemlinks. Pim is een zeer intelligente man en bestudeerde daarom zijn vijand goed. Hij kwam erachter dat deze beweging erg groot was en een meester in het demoniseren van hem. Bovendien moest hij de conclusie trekken dat extreemlinks een gevaar was en is voor ons land. Zij staan namelijk niet voor onze culturele waarden en onderschatten voortdurend de problematiek. Dit zien we deze tijd nog steeds. Zo worden straatnamen van nationale helden vervangen en werden de problemen in de zorg enorm onderschat.

Ook verbood deze stroming jarenlang voor de dood van Fortuyn het debat over de multiculturele samenleving. Pim heeft dit debat aangewakkerd en gevoerd in ons land. Helaas wordt het discussiëren over dit thema langzamerhand weer een taboe. Met meer Fortuynisme was dit ongetwijfeld nooit gebeurd.

De huidige politiek

Toch hoor ik u denken, “we hebben toch Wilders en Baudet”. Deze twee politici mogen nog geen eens de schoenveters strikken van meneer Fortuyn. De PVV hebben de mensen en middelen om het Fortuynisme weer te laten groeien.  Desondanks hebben zij staan toekijken hoe de armen armer werden en de rijken rijker. Bovendien heeft de PVV nooit het gedachtegoed van Fortuyn begrepen, anders hadden zij wel beter hun best gedaan om het integratieprobleem op te lossen met realistische plannen. Daarnaast willen de PVV en de FVD zelfs uit Europa, in deze tijd met een opkomende macht als China is dat echt een achterlijk idee. Ik ben er zelfs van overtuigd dat Fortuyn de Brexit had kunnen voorkomen. De Britten zien dat half Afrika naar hun land wil komen, dat is het probleem waar Brussel ze mee opzadelt. De zorgen van de Britten zouden zijn weggenomen met hem als premier van Nederland. In deze tijd is het als volgt. Ben je extreemrechts, stem je PVV. Ben je idioot, stem je FVD. Wil je het Fortuynisme zien groeien, stem je JA21. Dit is namelijk de enige partij met een rechtse gezonde visie.

Een nieuw sociaal contract

Doordat de mechanismen van de rechtstaat niet meer goed functioneren (voorbeeld: Kinderopvangtoeslagenschandaal), is het vertrouwen van de burgers in de overheid compleet weg.

Pim Fortuyn ergerde zich aan de enorme bureaucratie bij de overheid. Hij wilde het ambtenarenapparaat op de schop nemen en ambtenaren meer verantwoordelijk maken voor hun eigen prestaties. Afrekenen op resultaten. Ambtenaren en politici moeten worden beloond als ze goed presteren, maar ook gestraft als ze fouten maken. Die eerlijke afrekening gebeurt te weinig in Nederland en dat houdt mede in mijn ogen de immense bureaucratie in stand.

Ook krijgen volgens het Fortuynisme de burgers meer de macht. De politiek is namelijk van en voor iedereen, niet alleen voor een paar mensen in Den Haag. De politiek is de kunst om zich van mensen te bedienen. Die mensen mogen zelf kiezen door wie zij bediend willen worden. Pim wilde dit bereiken met behulp van referenda en gekozen burgemeesters. Hij noemde destijds de Haagse politici al regenten en deed er alles aan om het regentendom tegen te houden.

67% van de Nederlandse bevolking heeft geen vertrouwen meer in politiek Den Haag. Er is dus een nieuwe bestuurscultuur nodig. Pieter Omtzigt pleit hiervoor met zijn nieuwe boek “Een nieuw sociaal contract”(zeker het lezen waard). Hij maakt zich hard voor het herbouwen van instituties door check-and-balances te hernieuwen. Bovendien is er volgens hem een andere mentaliteit van de overheid en de burgers nodig.

Met meer vertrouwen in de overheid, zal ook het nationalisme groeien. Hierdoor zullen problemen door de bevolking ook beter worden aangepakt. Pieter Omtzigt doet goed werk maar er is meer Fortuynisme nodig om ons weg te houden van een post-democratisch tijdperk.

Het doorbreken van taboes

De taboes keren weer terug. Met Pim Fortuyn was dit nooit gebeurd. Hij zei waar het op stond in de politiek en had de moed om gevoelige thema’s aan de orde te stellen. Voor velen was hij door dit een Messias maar voor anderen de duivel. Het bekendste taboe wat hij bespreekbaar maakte was de mislukte multiculturele samenleving. Hij vond dit de schuld van de Islam. Volgens hem was de rol van het communisme uitgespeeld maar overgenomen door dit geloof. De extreemlinkse stroming demoniseerde vervolgens Pim door hem af te schilderen als een racist. Fortuyn was helemaal geen racist. Hij was een politicus die zocht naar oplossingen met behulp van een open debat.

In onze huidige samenleving zijn er nog steeds veel taboes. Kijkt u maar naar de zwartepietendiscussie, het slavernijverleden en het islamdebat. Bovendien is er een nieuwe trend. Zo worden mensen door invloeden van Denk en Sylvana Simons opgejut tegen het Westen en de politie, waardoor je als witte man nu schuldig gaat voelen voor de problemen in onze samenleving. Als wij deze taboes gaan doorbreken op een nette manier, dan zullen we voerende het debat oplossingen tegenkomen en deze onbegrijpelijke trend stoppen.

Migratieprobleem  

Wekelijks komen er vele migranten ons land binnen. Sommige gevlucht en anderen op zoek naar geluk. Op dit moment met de hele woningcrisis, personeelstekorten en coronacrisis kunnen we dit niet aan. Er is geen ruimte en tijd om mensen op te vangen. In ieder geval niet met zulke aantallen iedere week. AZC’s zitten bomvol en daarom wordt het tijd dat we tijdelijk de grenzen sluiten.

We hebben echt een rampzalig migratiebeleid. Om ons heen wordt het asielbeleid strenger, in Denemarken, België, Zweden, ga zo maar door. Maar niet in Nederland. Asielzoekers worden nog geregeld meer dan een jaar zoet gehouden in een AZC. Bij een afwijzing blijft men hier hangen en gaan de kinderen hier naar school, waardoor ze een tijdje later via een pardon alsnog een verblijfsvergunning krijgen. Zodra men statushouder wordt, dan krijgt men een ingerichte woning met extra zorg, extra aandacht en vrijwel automatisch een bijstandsuitkering. Plus het recht om naaste familieleden naar Nederland te halen, de zogenaamde na-reizigers. Dit verhaal wordt financieel en maatschappelijk binnen nu en vijf jaar totaal onbeheersbaar en onbetaalbaar. Gelukkig is dit wanbeleid ook gezien door JA21. Meneer Eerdmans die overigens Fortuyn goed kende, kwam met verschillende oplossingen (zoals een Deens-migratiebeleid)  voor de migratiecrisis. Een crisis die serieuzer zou worden genomen met meer Fortuynisme in ons land. Pim wilde namelijk een strenge selectie aan de poort van ons land. Kijken wat iemand kan brengen, en of hij de waarden van ons land onderschrijft, en met een actief uitzetbeleid. Een stevige voordeur dus met een slot erop, en een achterdeur die opengaat.

Een echte leider

De heer Fortuyn werd vaak een showman genoemd. Deze titel kreeg hij omdat Pim regelmatig opmerkelijke uitspraken had in zijn speeches. In november 2001 wordt hij met overweldigende meerderheid door Leefbaar Nederland gekozen tot lijsttrekker, waarop hij bedankt met “at your service” en zegt “Ik heb er zin an.” Enkele dagen erna richt hij de LPF op, de Lijst Pim Fortuyn, waarbij zijn motto is ‘ik zeg wat ik denk en ik doe wat ik zeg’. Hij leerde de gevestigde politiek in woord en daad de les dat leiderschap, gekoppeld aan charisma, in de moderne politiek onontbeerlijk is.

Pim zei ooit: “Kan niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt ernaast”. Dit is typerend voor de leider die hij geworden zou zijn en was. Hij was een man van het volk en straalde daarbij zelfverzekerdheid en intelligentie uit waardoor veel mensen hem in de armen sloten en vertrouwde.

In tijden van crisis hebben we goed leiderschap nodig. Daarin moet men zich niet alleen kunnen vinden in het partijprogramma van een partij maar ook in de persoon die aan de touwtjes trekt. Het wantrouwen in Rutte is nog nooit zo groot geweest, het is tijd voor een nieuwe leider die het volk een gevoel van vertrouwen geeft. Bovendien is er een leider nodig die autoriteit uitstraalt en niet als een mak lammetje naast grote leiders als Poetin en Biden staat. We hebben iemand nodig die besluiten neemt en zijn verantwoordelijkheden neemt als die besluiten niet de juiste waren, we zijn klaar met het excuus; “ik heb het me achteraf verkeerd herinnerd”.

Voor altijd in ons hart

Pim Fortuyn was in zijn campagnetijd misschien wel de meest invloedrijke man in de politiek die Nederland ooit gekend heeft. Ons land is verder gegaan, maar het wordt nu tijd om het Fortuynisme weer in het leven te roepen. Het bevalt mij namelijk nog steeds niet wat ik onder dat vloerkleed zie liggen. Ik zie verder afnemende tolerantie voor waarden die wij in Nederland immens lang koesteren. Ik zie weinig Joden met een keppeltje. Ik zie kritiek op ons Paasfeest, Kerstfeest en Sinterklaasfeest. En ik zie een Haagse linkse elite die op al deze thema’s nog steeds in de kramp schiet, als het woordje ‘allochtoon’ valt.

We hebben het gedachtegoed van Fortuyn nodig om zo het vertrouwen in de politiek terug te winnen. Het is nu alsnog tijd voor het tijdperk ‘Fortuyn’ om zo het post-democratische tijdperk te voorkomen. Het wordt een tijdperk met nationalisme en een succesvol Europa met Nederland die het voortouw neemt. Een wereld waar we wat meer mogen vinden zonder elkaar etiketten op te plakken.

Het Fortuynisme moet de rode draad worden in onze bestuurscultuur. Dit doen we door de jeugd te vertellen over professor Fortuyn en zijn ideeën. Ook door te blijven herinneren aan de dagen van 2002, toen de verstikkende deken van politieke correctheid werd weggetrokken.