Zihni Özdil schreef afgelopen weekend in EW Magazine dat we ons niet moeten verbazen als Caroline van de Plas de eerste vrouwelijke premier van ons land zal gaan worden. De meest voorname reden die opiniemakers hiervoor geven is: “ze is een vrouw van het volk”. Maar dit is niet de grootste aanjager van haar succes. Dat heeft Pim Fortuyn ons laten zien. Ook al was ik nog maar net een maand oud toen deze visionair lafhartig werd vermoord, ik bewonder het vooruitstrevende werk van deze professor enorm. Met columns probeer ik het Fortuynisme voort te zetten, echter wil ik het vandaag meer hebben over de motor van het verspreiden van zijn gedachtegoed en waarschuw ik u voor de wederopstanding van GroenLinkse communisten.
Want zoals ik al schreef is ‘zo lekker gewoon zijn’ zeker niet de garantie voor politiek succes. Eigenheid en authenticiteit zijn dat wel. We nemen Fortuyn weer. Een kale homo in maatpak met twee hondjes op schoot, die woont in een stadsvilla met een butler en zich laat vervoeren in een auto met chauffeur (quote van Ralf Sluijs). Je kunt hem op het eerste gezicht toch moeilijk een man van het volk noemen. Toch wist hij de volkse taal te spreken. Dit kwam omdat hij wist dat hij geen man van het volk was, maar toch wel heel goed wist wat de mensen wilden en zich bij het vertolken daarvan niet anders voordeed. De meeste huidige politici hebben last van een dubbele onwetendheid, waarin zij zich voordoen als mensen van het volk en vervolgens geen flauw benul hebben van wie het zijn. De oorzaak van die wereldvreemdheid ligt in de elitaire randstadbubbel waarin deze politici leven. Sigrid Kaag is hier het grootste voorbeeld van. Maar wij Nederlanders zijn niet achterlijk en prikken dwars door haar politiek theaterstuk heen. Zij vindt het niet leuk dat het volk niet meer voor haar kiest want zij weet immers ‘wat goed voor u is’.
Inmiddels alweer 21 jaar geleden zagen we stoere kerels huilen langs de route van de uitvaartstoet nadat Fortuyn op laffe wijze werd vermoord. Deze oprechte emoties kwamen door de persoon Pim. Dichtbij jezelf blijven en geen electorale concessies om volks trachten te zijn, helpen om het vertrouwen te winnen. Een les die ik politici in Den Haag wil meegeven; wees jezelf. Een stukje Fortuynisme waarin je politiek bedrijft met persoonlijkheid, inhoud en argumenten. Hiermee raak je mensen in het hart.
Zal het vertrouwen in de politiek helemaal herstellen door dat stukje Fortuynisme? Zeker niet. Het kan wel een bijdrage leveren. Persoonlijkheid is éen ding maar ook daadwerkelijk weten en verwoorden wat de gewone man en vrouw in de straat beweegt is een tweede. Het creëren van de kunst niet diegenen te horen die spreken, maar diegenen te horen die zwijgen is daarbij cruciaal. Het is goed zichtbaar dat persoonlijkheid in deze ondergrens van politiek-vertrouwen al een groot effect kan hebben op succes. Politici moeten dus niet trachten een persoon van succes te zijn maar juist van waarde. Caroline van de Plas heeft dat nog eens bevestigd.
Even terugkomend op het belang van deze dag. Vandaag herdenken we namelijk een grootmeester, een visionair en een man die niet van het volk was maar voor het volk. Wat echt tragisch bij een herdenking is, is dat de overledene niet de vele lieve woorden kan horen waar vooral Fortuyn tijdens zijn leven vaak tevergeefs naar smachtte. Nog iedere dag zien we zijn voorspellingen uitkomen en dat doet dan pijn. Helemaal als je dan die schurk van een Paul Rosenmöller zijn Kalifaatpartij van klimaatterroristen ziet leiden en tegelijkertijd Wilders demoniseert. Een man die zich voordoet als burger maar dient als een profeet voor mannen als Timmermans, Klaver en Jetten. De groene linkse bubbel strijdend voor een groene onleefbare staat ten koste van alle Nederlanders. Dit jaar zijn ze de guerrillaoorlog echt gestart met de bijbehorende gevolgen van armoede (28 miljard naar klimaat), bestaanszekerheidskwesties (boeren), vandalisme (beelden en schilderijen), geweld (verstoringen openbare orde), kamikazeacties (wegblokkades) en bedreigingen. Het klimaatgeweld wordt langzamerhand een gewoonte in de samenleving en dat is verschrikkelijk. Iedere vorm van dergelijk terrorisme zouden we ten allertijden met vastberadenheid moeten bestrijden.
Het is duidelijk dat links de wanhoop nabij is en daarom moeten we waken voor een herhaling van 21 jaar geleden. De groene terroristen hebben het gevoel dat de wereld elk moment kan vergaan en dan kan een insect-etende kat rare sprongen maken in het nauw. Vooral als er mensen dreigen aan de macht te komen die anders denken dan hen en het groene kabinet kunnen laten vergaan. Zoals Pim al zei: “Een milieuprobleem? Dat bestaat helemaal niet in Nederland.” Links heeft niks geleerd, hopelijk rechts wel.
Geachte heer Fortuyn, het spijt mij ten zeerste dat het mij niet gegeven was om u persoonlijk te mogen ontmoeten en slechts uw nalatenschap heb omarmd. Niettemin zal uw gedachtegoed niet alleen in mijn hart en geest voortleven maar ook als een eeuwig brandende fakkel blijven schijnen, verlichtend en inspirerend voor die velen die ook uw visie op de samenleving delen. U bent nog steeds mijn minister-president en het Fortuynisme leeft voort. Ik hoop dat u er nog steeds zin an heeft.
Reactie plaatsen
Reacties